ნინაპატუ

სატელეფონო სერვისების ოპერატორები ყოველთვის დატრენინგებული ხალხია, ზოგჯერ ზედმეტადაც თქვენი სახელი როგორ მოგმართოთ? და იწყება მერე წუთში 60 ჯერ ჩემი სახელის ხსენება. ზედმეტი თავაზიანობა, ზედმეტი არასაჭირო ფრაზა უფრო გამაღიზიანებელია ზოგ შემთხვევაში. მნიშვნელოვანია ისიც რომ თუ ოპერატორს არ აქვს ზუსტი ინფორმაცია ეს ადვილად და სწრაფად გადამოწმებადი იყოს მისთვის, რადგან დამელოდეთ თუ შეიძლება და მერე დიდხანს დაკარგვა ხაზიდან ჩემში ბრაზს იწვევს, ეს ბრაზი კი ოპერატორზე შეიძლება გადავიტანო.ევექსში მაგალითად ზუსტად სამჯერ გაქრა ხაზიდან ოპერატორი და პასუხი მაინც ვერ გამცა კითხვაზე როდის იქნებოდა ადგილზე კონკრეტული სპეციალობის ექიმი და რამდენი ხნით.

გრილი და თვითმომსახურება იქვე შეძენილ ხორცს შორს აღარ წაიღებ შესაწვავად, სუნიც ნაკლები იქნება სახლში

ნედლი ხორცის განყოფილებაში ვისურვებდი სხვადასხვანაირ სოუსებს, რომელიც შეწვისას საჭიროა,მარინადის მოსამზადებელ რამეებს, სუნელებს..

მოლის კარფურში არის განყოფილება სადაც სააქციო საქონლის სტენდებია. ძირითადად იქიდან იწყებს მომხმარებელი მოძრაობას. თუ კარგი პროდუქტი და მისაღებ ფასად იქნება, ალბათ დაინტერესება გაიზრდება ..

გასახდომი ჩაი შესთავაზოს თუ აქვს, სპორტდარბაზში წონის კორექციისთვის დადიან ძირითადად, თავიდან მაინც ..:)

თუ ზუსტად იქნება ახსნილი თითოეული ღვინის წარმომავლობა, რომელ საკვებთან უკეთესია მირთმევა და სხვა დანარჩენი სიკეთეები, რომელსაც კონსულტანტი ამბობს, უფრო გამარტივდება ინტერნეტით შეძენა.

არის ხილი, მაგალითად ნესვი ვიცი მე და კიდევ იქნება რამე, რასაც მარილი მოუხდება, ლუდზე მისაყოლებლად რომ გამოდგეს

გემრიელი ჩაი ძირითადად დასაყენებელია ხოლმე, დაყენებული ჩაი მალე ცივდება , ხოდა აი პატარა ბადეებიანი რაღაც რომაა, ორი კოვზივით ერთმანეთზე მიკრული, შიგ რომ ჩაი იყრება და პირდაპირ ჭიქაში იდება. აი ეგ ყოველთვის კარგი საჩუქარი იქნება ჩაისთან ერთად.

გამარჯობა, რატომღაც ჩირის დაბალკალორიულობის შესახებაა მარტო განხილვა, ასევე როგორც ჯანსაღი პროდუქტი. მე უპირატესობას ვანიჭებ ჩირიან ტკბილეულს, არ ვიცი რომელი კომპანიის პროდუქტია შოკოლადში ამოვლებული ჩირები, მაგრამ ძალიან გემრიელია, ყავასთანაც და ისეც. თან იმდენი შოკოლადი აქვს არა მგონია იმან წონაზე მოახდინოს გავლენა. და შავი შოკოლადია საერთოდაც მგონი:)) რამე პოპულარული რომ იყოს უნდა იყოს გემრიელიც , მხოლოდ სასარგებლო ბროკოლიც გვაქვს

დამხვედრმა სტუმარმა მოუმზადოს რამე კერძი, თავისი ქვეყნის ან კუთხისთვის დამახასიათებელი. თუ სამზარეულოს შეფის ნებართვა იქნება რათქმაუნდა :))

ადამიანებისთვის ჩემი აზრით უფრო კარგად დასამახსოვრებელია სიურპრიზები. ფასდაკლებები, ვაუჩერები, ასეთი რამეები ყველგან არის და უმეტესობა ეჭვის თვალით უყურებს( გაბერილი ფასებია და ვითომ ფასდაკლებაო). ვთქვათ ჩვეულებრივ მენიუზე სასმელი საჩუქრად, რამე გასართობი ან გასეირნება საჩუქრად. სამახსოვროდ შეიძლება სასტუმროს ბრენდირებული ფლეშ მეხსიერების ბარათი, სადაც მათთვის ჩუმად გადაღებული ფოტოები იქნება ჩაწერილი. რაღაც სასიამოვნო უფრო მეტად დასამახსოვრებელია და მოსაყოლადაც ეფექტური.

ვალუტის გადასაცვლელი ჯიხური (თუ ახლომახლო არ არის) იქ შესულ ადამიანს ფული ექნება და გააყოლებს ხელს რამეს . კიდევ შეიძლება გზავნილების კომპანიის პატარა ფილიალი, სუვენირები პირდაპირ გაიგზავნება, შეძენისთანავე:)

ამ ბოლო დროს შემხვდა სტატია, მგონი კანადაში ბავშვთა სახლი და მოხუცებულთა თავშესაფარი გააერთიანეს და ძალიან კარგი შედეგი მიიღეს. ხომ არ შევთავაზოთ ფასიანი თავშესაფრების მფლობელებს შეიფარონ რამოდენიმე ბავშვი, ოღონდ უფასოდ, ეს მათ ქველმოქმედებაში ჩაეთვლებათ, ბავშვებს ბებიები და პაპები ეყოლებათ, მოხუცებს შვილიშვილები..

ალბათ გაგიგიათ გირჩის მურაბა, მე მაგალითად ხველაზე მაგრად მშველის, არის კიდევ ნაძვის თუ ფიჭვის მტვერზე დამზადებული სამკურნალო ნაყენები თუ მალამოები, ზუსტად არ ვიცი მაგრამ გაგონილი მაქვს. ეს პროდუქტები საეკლესიო მაღაზიაში შემხვედრია. ორი კვარტალი შემოვიარე და მხოლოდ ერთ მაღაზიაში ვიპოვე. მგონი კარგად გაიყიდება მსგავსი პროდუქცია, გირჩის გარდა იქნება კიდევ სამკურნალო არამედიკამენტური რამეები..

სოფელში აფთიაქი უნდა იყოს სადგურთან ან ბაზართან ახლოს, სადაც ყველაზე მეტად მოძრაობს ხალხი. თუ გაიხსნება, ერთ კვირაში არ უნდა დაიხუროს იმ მიზეზით რომ არ არის გაყიდვები. ზარალზე მუშაობაც უნდა აიტანოს თავიდან. ლიბერთი ეწერა ერთ პოსტში, ლიბერთის ყავს მოძრავი მანქანა- ფილიალები. შეიძლება მსგავსი აფთიაქის გაკეთება რომელიც ივლის ვთქვათ კვირაში ერთხელ მცირე მოსახლეობიან სოფლებში, დისტრიბუციის ხარჯიც დაიზოგება, პერსონალის და იჯარისაც. დაახლოებით ეცოდინება ამ ფილიალს რა მედიკამენტებზეა მოთხოვნა, ან წინასწარ მიიღებს შეკვეთას სოფლისგან. სოფლებში ხშირად სახლებშიც აქვთ მოწყობილი აფთიაქები. ეს ადამიანები სავარაუდოდ არიან ფარმაცევტები. შესაძლებელია მათთან მოლაპარაკება და შეთანხმება. თბილისში, მაგალითად დიდ დიღომში არ გვქონდა დიდი ხნის განმავლობაში ახლოს აფთიაქი. ჯპს გაიხსნა- დაიხურა- გაიხსნა. მოსახლეობა იზრდება მაგრამ ტრანსპორტი და აფთიაქები ვერ გვეწევა.:) უამრავი აუთვისებელი ადგილია, შემოვლა და დათვალიერება უნდა.